ارامش...

روزهای رفته زندگی را ورق میزنم

چه خاطراتی که زنده نمیشوند

چه روزها که دلم میخواست تا ابد تمام نشود

چه روزها که هر ثانیه اش یک سال گذشت

چه فکرها که ارامم کرد

چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود

چه لبخندهایی که بی اختیار برلبانم نقش بست

چه اشکهایی که بی اراده از چشانم سرازیر شد

چه آدمها که دلم را گرم کردند وچه آدمها که دلم را شکستند

چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم وشد

چه آدمها که شناختم و چه آدمها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان

وچه........

وسهم من از این همه , یادش بخیر میشود

کاش ارمغان روزهایی که گذشت 

آرامشی باشد از جنس خدا

آرامشی که هیچگاه تمام نشود.....